'Pas op, handig om in de buurt te hebben, een vrouw. Maar als 't een beetje kwalitatief van bil wil gaan dan adviseert 't stellig de herenliefde.' (p. 44) Bij de Grieken was homoseksualiteit inderdaad de normaalste zaak van de wereld. Wanneer kwam er plots een verbod op liefde tussen hetzelfde geslacht? Sinds wanneer hebben we er gelukkig geen problemen meer mee? Of... zijn er toch nog landen waar homoseksualiteit wordt bestraft? Kun je voorbeelden geven van zware straffen? De foto komt uit de mooie film Brokeback Mountain. Kijk deze maand ook eens in je Maks!
LIEFDE
'Pas op, handig om in de buurt te hebben, een vrouw. Maar als 't een beetje kwalitatief van bil wil gaan dan adviseert 't stellig de herenliefde.' (p. 44) Bij de Grieken was homoseksualiteit inderdaad de normaalste zaak van de wereld. Wanneer kwam er plots een verbod op liefde tussen hetzelfde geslacht? Sinds wanneer hebben we er gelukkig geen problemen meer mee? Of... zijn er toch nog landen waar homoseksualiteit wordt bestraft? Kun je voorbeelden geven van zware straffen? De foto komt uit de mooie film Brokeback Mountain. Kijk deze maand ook eens in je Maks!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
Christenen en joden die homoseksualiteit afwijzen doen dit vanuit het Bijbelse gegeven dat God de mens als man en vrouw heeft geschapen en dat alleen deze beide binnen het huwelijk seksuele gemeenschap met elkaar mogen hebben. Daarom vinden we enkele passages in de Bijbel die homoseksueel gedrag uitdrukkelijk verbieden (Leviticus 18:22[1] en 20:13[2]) of hekelen
In bepaalde delen van de wereld worden ook heden ten dage nog homoseksuelen vervolgd. Anaal verkeer (meer algemeen sodomie) blijft op veel plaatsen een serieuze misdaad.
Op homoseksualiteit staat de doodstraf in Iran, Jemen, Mauritanië, Saoedi-Arabië, Soedan en de Verenigde Arabische Emiraten. Levenslange gevangenisstraffen kunnen worden gegeven in Bangladesh, Bhutan, Guyana, India, de Maldiven, Nepal, Singapore en Oeganda.
mvg, Daan De Keyser 6MTTSba
In het streng gelovige Iran staat er namelijk nog wel de doodstraf op homoseks.
Dat homo- en lesborechten ook mensenrechten zijn, lijkt vanzelfsprekend. Maar in veel landen is het dat geenszins. In tientallen landen is homoseksualiteit verboden; in enkele landen staat er zelfs de doodstraf op. Het boek Urgentie geboden, samengesteld door André Hielkema (Humanistische Alliantie) en Ireen Dubel (Hivos), vraagt aandacht voor de nationale maar vooral ook internationale homo-emancipatiestrijd.
Zeker tachtig staten beschouwen homo’s en lesbo’s als misdadigers. Het boek ‘Urgentie geboden’ vraagt aandacht voor de wereldwijde homo- en lesbische emancipatiestrijd.
Discriminatie, gevangenschap, marteling, doodstraf en moord; in veel landen zijn seksuele minderheden nog altijd slachtoffer van mensenrechtenschendingen. Dit ondanks het zestigjarig bestaan van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Het onlangs verschenen boek ‘Urgentie geboden. Homo- en lesborechten zijn mensenrechten’ vraagt aandacht voor de wereldwijde homo- en lesbische emancipatiestrijd. Het uitgangspunt is dat ‘urgentie nu echt geboden is in deze emancipatiestrijd’.
Doodstraf
Deze strijd speelt zich af op twee sporen: decriminalisering en gelijkberechtiging. In zeker tachtig staten in de wereld worden homo’s en vaak ook lesbo’s nog steeds als misdadigers beschouwd. In bijvoorbeeld Singapore en Oeganda kunnen mensen voor jaren de gevangenis ingaan en in Iran en de Verenigde Arabische Emiraten kunnen zij de doodstraf krijgen voor hun seksuele oriëntatie.
Op het terrein van gelijkberechtiging zijn de Yogyakarta Principles een belangrijke stap voorwaarts. Uitgangspunt is dat homo- en lesborechten mensenrechten zijn. De verklaring bevat 29 beginselen op het gebied van mensenrechten die ook van toepassing zijn voor LGBT (Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender)-personen. Zo gaan bijvoorbeeld wetten die homo’s en lesbo’s criminaliseren in tegen het recht op bescherming tegen discriminatie.
Homohuwelijk
In de EU is er consensus over de stelling dat LGBT-rechten mensenrechten zijn en gegarandeerd moeten worden. Het leidde in EU-lidstaten tot wetgeving als anti-disciminatiewetgeving, het recht op geslachtsaanpassing, intrekking van travestieverboden, gelijke rechten op het gebied van arbeid, gezondheidszorg en huisvesting en in enkele landen tot het openstellen van het huwelijk voor geslachtsgenoten.
Ondanks dat Nederland één van de zes landen is met het homohuwelijk is ook hier een urgent probleem. Homoseksualiteit is voor veel mensen met een islamitische achtergrond niet aanvaardbaar. Dat heeft geleid tot molestaties van homo’s in Amsterdam, maar het betekent ook dat veel islamitische LGBT-personen niet uit de kast durven komen en een moeilijk vol te houden dubbelleven leiden.
Afrika
Een deel van het boek focust op Afrika. Op het continent ontluikt tegen de klippen op de jongste homo- en lesbobeweging ter wereld, die veel ondersteuning nodig heeft. Tegelijkertijd was Zuid-Afrika het eerste land dat in zijn grondwet concreet stelde dat discriminatie op grond van seksuele oriëntatie of gender-identiteit verboden is. Of die gelijkberechtiging in Zuid-Afrika in de sociale werkelijkheid ook feitelijk bestaat, is natuurlijk een andere vraag.
Eind 2007 werd een groep Marokkaanse homo’s veroordeeld wegens het organiseren van een ‘homohuwelijk’.
De zes homo’s kregen straffen tussen vier en tien maanden cel. Het verrichten van homoseksuele handelingen is in Marokko bij wet verboden.
Sebbar is president van de mensenrechtenorganisatie Forum Vérité et Justice. Hij legt uit wat het probleem in Ksar El Kebir was. Homo’s, zegt hij, hebben in Marokko alle vrijheid, ondanks de bepalingen in het wetboek van strafrecht. “Ze kunnen hier niet hand in hand lopen, zoenen op straat of met een gat in hun broek hun kont laten zien. Maar verder kan alles, Marokko is wat dit betreft opener dan andere Arabische landen.”
Op één voorwaarde: het mag niet maar buiten komen, zoals zoveel intieme zaken in de islamitische wereld. Wat homo’s doen, moet binnenshuis blijven. “Omdat we een islamitisch land zijn”, zegt Sebbar.
Toch heel wat anders dan de doodstraf in Iran, niet?
Als er in Amerika mensen worden veroordeeld voor de doodstraf, kan dit worden gedaan door middel van de elektrische stoel.
Souad heeft hierbij de woorden uit mijn mond gehaald.
Homoseksueel gedrag wordt niet door iedereen geaccepteerd. In verschillende landen en culturen heeft het ertoe geleid dat homoseksualiteit daar als een misdaad werd beschouwd. Dit leverde ernstige kritiek op van de internationale gemeenschap in verband met het schenden van mensenrechten.
Eeuwen lang hebben Christenen en joden die homoseksualiteit afwijzen. Hun standpunt gebaseerd op het Bijbelse gegeven dat God de mens als man en vrouw heeft geschapen. Deze mogen binnen het huwelijk seksuele gemeenschap met elkaar hebben, anderen niet.
Sinds 1990 is homoseksualiteit niet meer opgenomen in de lijst van geestesziekten van de Wereldgezondheidsorganisatie.
Veel westerse landen hebben inmiddels homoseksualiteit (zowel de geaardheid als de activiteit) gelegaliseerd. Enkele staten van de Verenigde Staten vormen hierop een uitzondering. In 2003 bepaalde het Hooggerechtshof echter dat het verbod op homoseksualiteit ongrondwettig was. Alhoewel sommige staten nog altijd wetten hebben die homoseksualiteit verbieden.
In bepaalde delen van de wereld worden nu nog homoseksuelen vervolgd. Het blijft op veel plaatsen een serieuze misdaad.
Er staat een doodstraf op homoseksualiteit in Iran, Jemen, Mauritanië, Saoedi-Arabië, Soedan en de Verenigde Arabische Emiraten. Levenslange gevangenisstraffen kunnen worden gegeven in Bangladesh, Bhutan, Guyana, India, de Maldiven, Nepal, Singapore en Oeganda.
Bieke 6STW
Homoseksuele voorkeur: verboden of niet?
In feite is het in sommige landen nog verboden. Maar wat maakt dat de mensen van tegenwoordig nu nog uit.
Vroeger was het ten strengste verboden om homo te zijn, dit was zelfs taboe. Maar toch was het voor die mensen hun "juiste" liefde.
Nog een goed voorbeeld van de verboden liefde van homo-zijn, is Hitler. Hij aanschouwde dit volkje ook als " niet-normaal ". Zijn oplossing hiervoor was : "elimineren".
Zo zal het homo-zijn altijd wat verafschuwd worden door sommige mensen ( vooral door mannen ). De meeste mensen snappen gewoon niet hoe het mogelijk is om op iemand van hetzelfde geslacht te vallen.
Anderen vinden het dan een kwestie van eigen keuze en vinden dat hier niets mis mee is.
Zo kunnen we dus bewijzen dat er niets geheel wettelijk kan worden verboden, want mensen zullen toch blijven doen wat zij het best vinden ... Homo's zullen homo blijven maar dan in het geniep ( zoals in de film " brokeback moutain") en mensen die tegen homo's zijn zullen altijd een afkeer hebben van homo's en zullen nooit pro zijn.
Zoë. 6stw
Een reactie posten